RCDeportivo RCDeportivo RCDeportivo
Skip to main content
GL
PORTADA

Borja Jiménez non percibe euforia no grupo: "Que vas celebrar agora? Se é que non podes celebrar nada"

Borja Jiménez cre que Unionistas de Salamanca CF, rival do Deportivo este domingo 26 de setembro no Estadio Reina Sofía (12:00 horas, Footters), "é un equipo que xa o ano pasado fixo as cousas moi ben. Na súa casa foi un dos máis fortes. Este ano comezou moi ben tamén. Vai ser un partido moi difícil porque teñen moi claro ao que xogan; teñen xogadores por dentro con capacidade de asociarse; tanto De la Nava como Espina son dous futbolistas con moita experiencia na categoría que se adaptan moi ben ao perfil de xogo que fai o equipo; teñen xente moi rápida por fóra; centrais con moitísima contundencia..."

No entanto, o técnico branquiazul advirte que o Dépor sairá "a tentar coa nosa idea ser como sempre un equipo moi reconocible, tentar ser dominadores e tentar gañar".

En canto ao céspede sintético do Estadio Reina Sofía, conta que "a maioría dos meus partidos en Segunda B ou gran parte deles (en Valladolid, Izarra e no Rápido de Bouzas) xoguei moito nesa superficie. Ten os seus condicionantes, pero tamén é certo que se dá máis relevancia á que realmente ten no xogo. Cando eu estiven nese tipo de superficies houbo equipos que foron moi superiores e que nos gañaron e a outros que tivemos a capacidade de gañarlles. Temos á parte desta saída outras dúas máis en superficie diferente á que estamos habituados, pero non ten que ser unha escusa nin nos ten que facer xogar peor".

Iso si, advirte que "o bote será diferente, que custe un pouquiño máis dominar o balón, pero ao final hai que xogar as nosas armas e tentar gañar, independentemente de quen teñamos enfronte e de cal sexa a superficie. O que si que teño moi claro é que vai ser un partido moi difícil porque nos enfrontamos o primeiro e o segundo na clasificación e vai ser un partido igualado".

Preguntado por Ian Mackay, un dos futbolistas sobresalientes nesta primeira parte da liga, comenta que "é un xogador máis que contrastado tanto nesta categoría como o ano pasado en Segunda A. Ao final, tanto Alex como Ian Mackay son os nosos capitáns, xente que son de aquí, xente que coñece o Club. Ian apostou moi forte por estar aquí connosco. Son ou serán das persoas máis interesadas de que isto vaia ben polo arraigamento que teñen co Club, coa cidade. No día a día eles xa nos fan partícipes do que significa o Dépor. Para min é moi importante que os capitáns teñan ese xene á parte de deportivista, ese xene competitivo e os dous téñeno".

Asegura ademais que Mackay "está moi contento co traballo defensivo de todo o equipo. Valora moito o esforzo que fan os xogadores de primeira liña de presión para que lles cheguen menos veces, dos centrais do nivel de concentración que teñen... Isto consiste en que todos fagamos o mellor posible o noso traballo. Ian neste caso iniciou ben a temporada. Temos a Pablo Brea e a Alberto que no día a día esíxenlle moitísimo. Alberto Casal, o adestrador de porteiros, esíxelles moitísimo aos tres e esa auto esixencia, esa competitividade que hai en todos os postos vailles a axudar a estar a moi bo nivel neste caso na portería".

Tamén tivo palabras de agarimo para #ANOSAFORZA, que se vai a desprazar ás bancadas do Estadio Reina Sofía: ¿Á afección que máis lle podemos pedir? A min encantaríame que sempre fosen 500, 600, 100, 50, 20 os que vaian independentemente das posibilidades do desprazamento. Hai algúns que para o afeccionado é moi difícil, pero habemos ir a Tudela e había peñistas de cidades próximas. Agora é un desprazamento máis próximo. Temos a posibilidade de que #ANOSAFORZA acompáñenos. Sentir o alento da nosa xente en cada desprazamento é moi positivo. Non nos carga ademais responsabilidade porque esa xa a temos por defender o escudo que temos no peito, pero si que é verdade que contar con eles, pois como digo sempre aquí en ABANCA-RIAZOR, cando as cousas non vaian tan ben, eles van estar aí apoiándonos. O único que temos que facer é non defraudarlles e deixarnos a vida. Con iso, como mínimo, o afeccionado debe de estar contento. Imos tentar que a todos eses desprazados pois darlles unha alegría desde aquí. Desde aquí pedirlles que teñan moito coidado na viaxe, que o fagan o mellor posible e que poidan gozar dunha boa mañá de fútbol".

Sobre Celso Borges, que saíu do Dépor esta mesma semana, indicou que non lle estraña que "saíse como un cabaleiro porque é o que é. Cando estivo aquí connosco portouse moi ben. É un profesional dos pés á cabeza".

Insiste unha e outra vez en ir día a día, semana a semana porque "nunha competición tan longa como é a liga regular de 38 semanas, arrancar ben é moi importante porque faiche coller confianza; faiche traballar mellor; cando houbo tantos cambios, pois fai que todo pareza que está a saír ben. Entón arrancar ben é positivo, pero temos que ter os pés no chan. Se gañamos perfecto, pois será a quinta (consecutiva) e o luns tentaremos buscar a sexta. Se perdemos, o luns tentaremos cambiar esa dinámica e gañar o venres en casa".

Por este motivo, non se fixa en datos nin estatísticas: "Ao final imos soltar ao campo a 22 xogadores que o que queren é gañar para que a súa semana sexa máis cómoda, para ter boas sensacións e para ir conseguindo pequenos obxectivos". "Isto é larguísimo e hai que ir dando pequenos pasos, pero que sexan moi firmes", conclúe.

Afirma que no vestiario non hai euforia porque "que vas celebrar agora? Se é que non podes celebrar nada. Quedan tantísimos puntos en xogo que non hai que celebrar nada. Eu son moi consciente de que o camiño vai ser longo, moi longo, de que vai haber semanas onde as cousas non vaian tan ben como queremos e non vou permitir que o vestiario por perder, choren, nin agora sexan moi felices. Tampouco. É centrarnos no seguinte obxectivo. Estes son 38 batallas, gañamos catro. Para conseguir o obxectivo fáltanos gañar moitísimas batallas máis, así que hai que ir a pola seguinte, ter a mochila cargada de argumentos para poder gañar en Salamanca. Non percibo esa euforia no grupo. O noso día a día semanal consiste en que o xogador saiba que a semana seguinte pode entrar outro como afrouxe, que cada día de adestramento eles están a poñer pedras para poder xogar, que cada momento do adestramento están a ser xulgados ou valorados para decidir se xogan ou non de inicio. É a miña maneira de entender o manexo do grupo e entender as semanas: competir, apertar ao máximo entre eles, que os entrenos sexan da calidade que están a ser até agora, que nalgunha situación teñamos que pararlles porque leven un exceso de activación, que se aperten entre eles".