Pepe Mel manifestou esta mañá na sala de prensa de Riazor que está seguro que cun punto nos dous partidos que restan para finalizar LaLiga bastaría para asegurar a permanencia, "pero nós temos que ir gañar 3. E cando veña o seguinte partido temos que ir gañar 3. Outra mentalidade é de ser moi pobres. O que pasa é que as situacións che minguan", advertiu.
O técnico deportivista asegura que "cando pitou o árbitro o final do partido ante o Espanyol estabamos todos moi mal. Ademais pensamos que era inxusto. Doéronnos as formas, a maneira. Creo que fixemos o suficiente para conseguir ese punto como mínimo. Ese día estabamos moi mal. Ao día seguinte houbo que levantar aos futbolistas. E aos poucos a semana vai pasando, as cousas vense doutra forma. Traballas ben".
Insiste en que os xogadores "son os primeiros interesados en que o seu traballo salga ben. Ninguén vai ao traballo querendo que as cousas saian mal nin lle dá igual que as cousas saian mal. Ademais, este que está aquí sentado non o permitiría, porque o meu traballo e todo o que iso leva tamén está en xogo".
En Vilarreal (20:00, Bein Sports), "esperamos un rival moi duro, un rival que se xoga cousas e que fai as cousas ben. Está nunha clasificación idílica visto desde abaixo. Pero temos que ir competir e poñerllo moi difícil".
O adestrador branquiazul tivo palabras para a afección deportivista, preguntado sobre o seu posible escepticismo acerca das posibilidades de puntuar do Deportivo en Vilarreal: "Sufriu demasiado xa como para pedirlle un acto de fe. Os que teñen que crer son os xogadores e o corpo técnico. Porque ao final o corpo técnico ten incidencia ata un segundo antes de que o árbitro pite, e cando o árbitro pite, o corpo de futbolistas ten que crelo a matar".
Nesta liña, subliña Pepe Mel que ao deportivismo "non podemos pedirlle nada. Estamos en débeda con eles por mil cousas e con nada que o equipo deu contra o Espanyol na segunda parte, demostraron que cren, que están connosco, que se envorcan connosco. Pero xa non é momento de palabras, non é momento de dirixirnos á afección. As palabras xa son baleiras. Chegou o momento de actuar, de facer cousas, conseguir ese punto e deixar o pesimismo fóra".