A pesar de comezar perdendo en Tarragona (3-2), o Deportivo instalouse pronto nos postos de honra. O motivo, 4 triunfos e 2 empates nas seguintes 6 xornadas. A partir de entón, os deportivistas movéronse sempre nas primeiras posicións, aínda que nunca chegaron a alcanzar o liderado. A historia deu un xiro inesperado na 17ª xornada, á que os branquiazuis chegaban na 2ª praza. En Valladolid, o Deportivo empatou (1-1) pero sobre todo perdeu a un dos seus baluartes, o gardameta Juan Acuña. 'Xanetas' lesionou fortuitamente ao dianteiro local Rafa e foi sancionado con 4 partidos. O equipo coruñés ergueuse do contratempo, gañando en Oviedo (0-2) e ao Valencia (5-1), pero complicouse as súas posibilidades de ser campión no Metropolitano, ante un irresistible Atlético de Madrid (6-1). A 3 puntos da primeira praza e con 4 equipos diante, a misión parecía imposible. Pero tres vitorias consecutivas, ante Málaga (1-0), Celta (2-3) e Espanyol (2-1) deixaron aos branquiazuis en disposición de loitar polo título na última xornada, co Atlético e o Valencia, que se enfrontaban en Madrid. O Dépor foi campión durante 4 minutos, os que mediaron entre o gol que adiantou aos 'chés', obra de Igoa (min. 5), e o empate 'colchoneiro', logrado por Ben Barek (min. 9), pois o Deportivo xa gañaba en Bilbao cun temperán tanto de Rafael Franco (min. 2). Ao final, 4-4 no Metropolitano, 2-2 en San Mamés, título para o Atlético e subcampionato para o Dépor.

Liga (Primeira División) 2º con 32 puntos (12 v, 8 e, 6 d, 48 gf, 38 gc)
Copa do Xeneralísimo Oitavos de final (eliminado polo Sevilla)