RCDeportivo RCDeportivo RCDeportivo
Skip to main content

Pésame pola morte do expresidente, e deportivista, Adolfo Suárez

Hoxe faleceu o expresidente do goberno Adolfo O seuárez González (Cebreros, Ávila 1932; Madrid, 2014). O Real Club Deportivo quere trasladar o seu más sincero pésame á familia e achegados do político abulense.

Adolfo Suárez era un recoñecido deportivista pola vinculación familiar e futbolística que tiña coa cidade. Neto de coruñeses e fillo do procurador herculino Hipólito Suárez Guerra, nos seus anos de mocidade na cidade chegou a militar nos xuvenís do Dépor. Foi no ano 1949, adestrado polo arxentino Alejandro Scopelli (técnico co que o Deportivo alcanzou o primeiro subcampeonato de Liga da súa historia) e tendo como compañeiro no equipo a Luís Suárez.


- Foto: La Voz de Galicia (Arquivo de Carlos Fernández) -

Fefé do Río, un dos socios máis antigos do Deportivo e compañeiro de ambos naquel conxunto, lembrábao así o 22 de marzo na Opinión A Coruña: "Adolfo xogaba de interior e xogaba ben; era entón un rapaz de tez moi morena duns 13 ou 14 anos, sempre moi elegante, vestido con chaqueta e gravata, que tiña maneiras de futbolista. Adolfo Suárez estivo no Deportivo un seis meses e despois un par de veráns máis. O equipo que se formou, no que estaba tamén Luís Suárez, mostraba maneiras. Dicían que tiñamos a técnica do San Lorenzo de Almagro e os pases profundos do Athletic. Pero Adolfo xa non xogou as competicións nacionais connosco. Só estivo na selección de Scopelli e a súa experiencia futbolística naceu e morreu aquí".

O expresidente branquiazul Antonio Álvarez nomeouno en 1977 presidente de honra do Deportivo, e en 2002, Augusto César Lendoiro entregoulle o carné de socio número 30.000, no momento de maior respaldo social ao Deportivo. Suárez mostrouse “encantado de incorporarme en tan histórico momento ao club que ti presides e polo que sinto unha especial simpatía”.

Meses antes, Adolfo Suárez asistira ao palco de autoridades do Santiago Bernabéu á segunda final Copa do Rei do Dépor, gozando da vitoria igual que o resto de deportivistas, como reflicte o seu rostro no momento no que Fran recollía o trofeo o 6 de marzo de 2002.

D.E.P.