Hoxe en DeporSport<br>Mauro Silva: Hai que dar a cara e comprometerse
Mauro Silva, o gran capitán, reflexiona hoxe en Dépor Sport, o xornal oficial do Deportivo, sobre a derrota en Anoeta e o que resta de tempada. Por favor. Explíqueme que pasou ante a Real? Ao equipo faltoulle pegada. Non fomos capaces de resolver o par
Sentiron presionados e coa obrigación de gañar?
Non. Presionados, non. Este é un equipo que se ha curtido aspirando a títulos. Tivo
unha afección esixente que se adoitou a ver ao seu equipo no máis alto.
A presión que temos é normal. O que nos prexudica é a dinámica dunha
tempada onde as cousas non nos están saíndo como desexamos. Chegado un
momento, queremos pero por unha circunstancia ou por outra, o equipo non é capaz
de conseguir o obxectivo da vitoria. Esa é a pura realidade. Estamos
decepcionados e tristes por ver que se nos escapou unha nova oportunidade.
Hai que seguir insistindo pero está claro que non estamos finos.
Falta compromiso?
Creo que non. Este equipo estivo comprometido durante cinco anos en Liga, Copa
e Champions. O que non hai que pensar é que a mesma persoal que antes era
moi válida e moi capaz, agora non o é. E cando falou de persoal tamén
incluíu ao corpo técnico e a todos. Falo do colectivo. No fútbol existe a
tendencia a ver todo negro en determinadas situacións. Somos seres humanos, non
somos máquinas, e despois de anos moi bos, non estamos a manter o noso
nivel.
Falta actitude?
Non. Tampouco creo iso. A irregularidade que está a demostrar este equipo é a
raíz de certas cousas. Ante a Real tivemos as nosas ocasións. Se
marcásemos o gol no inicio do partido estariamos a falar doutro
desenvolvemento. Pero non tivemos a sorte de aproveitar as nosas ocasións e a
Real si o fixo. Eles estiveron máis metidos no partido, e despois do
gol a nós fíxollenos costa arriba. Somos a mesma xente que rendeu a alto
nivel durante anos, pero agora, por unha razón ou por outra, está a custarnos
máis. Somos conscientes de que a xente espera máis deste Depor, pero por desgraza
non estamos a responder ás expectativas creadas a principios da
tempada.
Vendo a súa entrega e a pesar dos seus condicionantes físicas, como é posible que
algúns compañeiros seus non se contaxien?
Home... Polas miñas características, eu son un xogador de traballo, de entrega, de loita,
de pelexa... O meu xogo baséase niso, pero temos outros xogadores que
achegan outras cousas. Quizais o forte deles é a parte técnica máis que o
corpo a corpo. Entón cando a eses xogadores as cousas non lle saen tan
ben, a xente tende a crer que non loitan e non se entregan, pero non é así. O
que ocorre é que cando as cousas non saen ben, achácaselle máis aos
xogadores técnicos. Pero cando a dinámica non é boa, eses xogadores ven
envolvidos nela e ás veces non renden ao seu nivel. O mellor sinal é que os
protagonistas sexan os atacantes, os que xogan adiante. Cando os
protagonistas son o porteiro ou os centrais, a sensación é que o equipo
ten máis problema.
Os rivais xogan a unha velocidade máis que o Depor?
Nós sempre xogamos así. Nunca fomos un equipo que xogase a un
ritmo trepidante. O noso xogo baséase no fútbol control. Ás veces, o que
ocorre é que a posesión do balón resulta ineficaz se non es capaz de machucar
porque algúns rivais senten cómodos, éntranche e márcanche. O
control do balón debe ser un medio para alcanzar un fin que é chegar á
portaría rival e facer goles. Coa posesión tes que lograr o desgaste
físico do contrario. Desa forma, pódense atopar os espazos e chegar.
Nalgúns partidos, a nosa posesión resulta inocua. Entón non somos capaces
de materializar ese maior volume de xogo convertiendo goles.
Que lle fai falta a este equipo para conseguir os obxectivos?
Cada xornada que pasa as probabilidades son menores. Necesitamos urxentemente
dar o salto definitivo aos postos europeos. Agora, cada vez está máis
complicado, pero o domingo ante o Santander temos un partido importantísimo.
Hai que estar máis atentos que nunca porque esta tempada marcháronse moitos
puntos de Riazor. Hai que mentalizarse e saír a gañar. Faltan seis partidos e
imos facer un esforzo enorme para tentar dar á afección a posibilidade
de estar en Europa un ano máis. Se por desgraza non é Champions e é a Uefa,
haberá que considerar esa circunstancia. Aínda que a Uefa é un obxectivo que non
ilusiona e moitos o considerasen un ano malo para nós. Estamos
adoitados comer caviar e ás veces iso é complicado.
Pero realmente cre que aínda é posible a Champions?
Si. Creo que si. Estamos decepcionados polos últimos puntos que se nos
escaparon e iso deixounos nunha situación moi complicada de face ao futuro.
Pero insisto, leste é o momento de demostrar que estamos todos xuntos e
comprometidos. Hai que colaborar e dar a cara. Á hora de ir a Catro Camiños
a levantar a Copa e celebrar, estamos todos. Pois agora que as cousas están
a saír mal, hai que dar a cara, comprometerse, recoñecer carencias e dicir
que non o estamos facendo ben. Aínda hai unha marxe ampla para mellorar. Non
queda outro remedio porque cada vez falta menos. É o momento de asumir a
situación, encarar o panorama e facer o posible para conseguir os obxectivos
neste seis partidos. Se non é a Champions, terá que ser a Uefa, aínda que
sexa un mal menor.
Cal é o seu deso a falta de seis partidos para retirarse?
Faríame moita ilusión que o equipo se clasifique para a Champions. Trato de dar
todo o que teño para tentalo. Para min é moi importante pechar a miña etapa
no Depor logrando a clasificación para a liga de Campións. Iríame feliz e
coa conciencia tranquila sabendo que deixo ao Deportivo no máis alto. Ese é
o meu gran desexo.
Os demais deberían ver en vostede o exemplo a seguir?
Sería bo que entre todos sexamos capaces de conseguir o obxectivo. A min, que
o ano que vén non vou estar, encheríame de ilusión estar en Europa pola
xente que está aquí. As competicións europeas son prestixio e diñeiro para o
club e para os xogadores. Son beneficios de face ao mantemento dun
persoal.
Haberá que facer autocrítica esta semana?
Esta semana e sempre. Cando as cousas van ben, sempre hai unha marxe para
mellorar. E cando as cousas van mal, hai que facer moita máis autocrítica. Non
botarnos a culpa os uns aos outros, senón facer autoanálisis sabendo o que
pode dar de máis cada un para que entre todos consígase o plus de competencia
adecuado. Tirando os trastes á cabeza entre nós non facemos nada. Cada
un ten que tratar de achegar algo máis ao equipo.