A Audiencia nega a La Voz de Galicia o dereito de acceso dun xornalista e un fotógrafo

A sentenza da Audiencia recoñece o dereito do Real Club Deportivo da Coruña, S.A.D. a obter un beneficio económico polo acceso dos medios de comunicación como un acto lexítimo no exercicio da súa liberdade de empresa; o cal non deixa de ser absolutamente lóxico e razoable pois se La Voz de Galicia vende o xornal ou os anuncios que insere obtendo un lucro empresarial, é tamén obrigado que pague por obter a información da que se lucra, que é ao que vén negando de forma egoísta e sistemática.

Esta sentenza da Audiencia o único que en definitiva criticou a esta parte é, non o terminar co acceso gratuíto de La Voz de Galicia, senón que iso débese facer non só a La Voz de Galicia senón a todos os medios de comunicación; pois doutra forma este medio veríase discriminado. O cal, como facilmente compréndese, resulta sumamente satisfactorio para esta parte.

A partir de aquí, e como sempre adoita ocorrer coa información de La Voz de Galicia relativa ao Deportivo, prodúcese unha verdadeira manipulación. Xa o fixesen no seu día coa sentenza de primeira instancia e agora vólveno a facer..

Indubidablemente isto responde a un verdadeiro complexo de Santiago Rey que é incapaz de dixerir que xa se acabou o ?dereito de pernada? e que nos tempos actuais, La Voz de Galicia por si mesma non ten ningún privilexio; e que os seus dereitos serán os mesmos que os de calquera outro medio de comunicación por humilde que este sexa, o que vén pór de manifesto de forma clara e rotunda esta sentenza.

Como é norma da casa, La Voz de Galicia dedícase a tergiversar os feitos, retorcelos exageradamente e mesmo mentir con todo descaro para favorecer os seus intereses. Así, non é certo que a sentenza diga que os argumentos achegados polos representantes da sociedade anónima deportiva ?non se sosteñen xuridicamente?, como afirma falsamente a información de La Voz de Galicia (a asesoría xurídica do Deportivo é outro dos complexos de Santiago Rey). Non é tampouco certo que esta S. a. D. pretendese cobrar 18.000 euros a La Voz de Galicia por ?cada acreditación?; saben perfectamente, pero continúan mentindo, que a primeira acreditación facilitábaselles gratuitamente (isto ocúltano sempre) e que só se cobrarían os 18.000 euros pola segunda e seguintes.

Tamén é falso que houbese incumprimento algún da decisión xudicial por parte desta S.A.D. e é igualmente falso que ningún conselleiro ou directivo da S.A.D. estivese incurso en dilixencias xudiciais por delito de desobediencia como falazmente suxire La Voz de Galicia.

Tampouco é certo que a sentenza da Audiencia diga que a entrada gratuíta aos partidos de fútbol ?non conculque o dereito á liberdade de empresa e á propiedade privada invocados polo Club?, como falsamente afírmase, e finalmente é igualmente falso que a sentenza fixe ?uns mínimos de acceso libre e gratuíto?.

En definitiva, novamente La Voz de Galicia pretende gañar no xornal (en ?o seu? xornal) o que non consegue gañar nos xulgados. Pero iso, hoxe día, nunha situación de Estado de Dereito, non é o medio máis adecuado para conseguir adeptos, porque aínda que segue sendo o xornal maioritario na Coruña (cada vez menos maioritario), a maior parte dos seus lectores len tamén outros xornais. E cuantos máis len outros xornais, menos acaban lendo La Voz de Galicia..