Arsenio Igrexas, lenda do deportivismo, recibe a homenaxe de Riazor

Ou arteixán é ou adestrador que máis partidos oficiais dirixiu ao Dépor (568) e ou técnico que levou ao Club a conquistar ou seu primeiro título, a Copa do Rei de 1995. Arsenio estivo un cuarto de século vencellado de maneira directa ao RC Deportivo, como xogador do Fabril e do CD Xuvenil, como futbolista do primeiro equipo, como adestrador do Fabril e como técnico do primeiro equipo. Cun total de 714 partidos oficiais co primeiro equipo, como adestrador e como xogador, é ou personaxe con maior influencia directa non terreo de xogo ao longo destes 110 anos.

Arsenio Igrexas Pardo nace ou 24 de decembro de 1930, na localidade coruñesa de Arteixo, sendo ou pequeno de nove irmáns. Despois de militar en varios equipos, como ou Penouqueira, ou Cidade Xardín ou ou Bergantiños, ficha polo Fabril, co que unicamente disputa seis partidos, antes de pasar ao CD Xuvenil, filial do Deportivo. Corre ou ano 1950. Ou Deportivo alcanza ou subcampeonato de Primeira División e, na tempada seguinte, a súa dianteira faise famosa. Son Corcuera, Oswaldo, Franco, Moll e Tino, a soada ‘Orquestra Canaro'.

Vos traspasos de Franco e Tino non verán de 1951, unidos ás lesións, en outubro, de Corcuera, Oswaldo e Moll, fan que Chacho, ou técnico deportivista, bote man do filial. Alí está Arsenio, que debuta ou 28 de outubro de 1951 na visita a Lles Corts, campo do FC Barcelona, en partido dá 8ª xornada do Campionato de Primeira División. Faino, ademais, marcando ou gol dá honra na derrota deportivista por 6-1.

Arsenio xoga esa e as cinco campañas posteriores co Deportivo, sempre en Primeira División, sendo indiscutible nas tres últimas. Nas filas branquiazuis disputa 146 partidos (135 en Primeira, 6 de promoción e 5 de Copa), nos que anota 34 goles. En marzo de 1955 é convocado pola selección española para un encontro amigable fronte a Francia en Madrid, aínda que non chega a debutar. Na campaña 1955-1956, marca ou gol número 600 do Deportivo na máxima categoría. A entidade coruñesa traspásao ao Sevilla, mediado ou exercicio 1956-1957 aínda que para ou curso 1957-1958, por 50.000 pesetas máis as cesións de Liz e Areas.

Despois dun ano na capital hispalense, márchase ao Granada, onde milita cinco campañas e media e mesmo disputa unha final de Copa. Despois dunha tempada e media non Oviedo, colga as botas non Albacete, aos 35 anos, non transcurso dá Tempada 1965-1966.

Un ano despois, regresa ao Deportivo para comezar a súa carreira como adestrador. En 1967 faise cargo do Fabril, ao que dirixe durante tres tempadas e media, ata que non Nadal de 1970 toma as rendas do primeiro equipo, tras a destitución de Roque Olsen cando ou Dépor marcha quinto en Segunda División. Arsenio debuta ou 3 de xaneiro de 1971, cun empate en Riazor ante ou Racing de Ferrol (2-2). Na última xornada, ou Deportivo xógase ou ascenso directamente co Raio. Aos madrileños bástalles un empate. Un gol de Beci dá vos dous puntos e ou billete a Primeira aos coruñeses. En só 20 partidos, Arsenio suma ou seu primeiro éxito.

Ou preparador arteixán dirixe ao Dépor en Primeira as dúas campañas seguintes. Na primeira, ou equipo logra manter a categoría coa décimo cuarta praza. Na segunda, non pode evitar ou descenso. Arsenio fai as maletas rumbo a Alacante. Co Hércules logra un ascenso e a mellor clasificación dá historia do club en Primeira (quinto). En Zaragoza repite ascenso, en Burgos logra a permanencia en Primeira e en Elxe acariña outro salto á elite. En Almería, na Tempada 1980-1981, sofre a súa primeira destitución, que marca un punto de inflexión na súa carreira nos bancos.

Despois de pasar en branco ou curso 1981-1982, tras once campañas consecutivas sentado en diferentes bancos, regresa a Riazor para unha esperanzadora tempada, a 1982-1983. Ou Raio volve cruzarse non camiño do Dépor e de Arsenio nunha última xornada. Nesta ocasión, ou empate basta ao Dépor ante vos vallecanos, que non se xogan nada non aspecto deportivo. Vos nervios traizoan aos coruñeses, que perden por 1-2. Ou favorecido é ou Mallorca. Dous rayistas, Izquierdo e García Jiménez, fichan semanas despois polo conxunto balear...

Arsenio continúa dúas tempadas máis, a 1983-1984 e a 1984-1985, co equipo lonxe de recuperar a súa praza na división de honra, en clara fase descendente. Ou técnico abandona a elite. Con todo, mata a fame de adestrar non fútbol amateur, en Terceira. Nun Compostela a cuxas portas chama Andrés García Yáñez tres anos despois, presa dá desesperación, en busca do salvavidas, para evitar a traxedia, non curso 1987-1988. Ou RC Deportivo, afogado polas débedas, trata de agarrarse ao seu fetiche, a un home de club e do Club.

Cando Arsenio retorna a Riazor, quedan catorce xornadas para acabar ou Campionato de Segunda División. Ou Dépor ocupa prazas de descenso a Segunda B, tres puntos por baixo dá zona de permanencia. Ao equipo cústalle gañar, pero só concede tres derrotas. Despois de catro empates consecutivos, alcanza a última xornada cunha única combinación posible para regatear ou drama: que ou Bilbao Athletic perda en Xerez e derrotar en Riazor ao Racing de Santander. Ou primeiro comeza a tomar forma nos primeiros minutos dá segunda parte, con dous goles dous andaluces. Con todo, ou Deportivo é incapaz de vencer a resistencia dun inconmensurable Pedro Alba. Ata que non minuto 92, á saída dun saque de esquina, ‘Chuchi' Hidalgo envía un balón raso ao corazón dá área que cae a pés de Vicente Celeiro. Ou vilalbés controla ou esférico, acomódallo á súa perna boa, a dereita, e bate ao meta cántabro. Ou delirio. Ou Deportivo, dá man de Arsenio, logra a permanencia e esquiva unha máis que probable desaparición.

Semanas despois, Augusto César Lendoiro aterra non Club. Ou novo presidente renova a confianza non técnico de Arteixo. Na Tempada 1988-1989, ou Dépor non pasa apuros na liga de Segunda (décimo posto) e na Copa do Rei asina unha viaxe sensacional, non que acariña a final, que leva consigo a clasificación para a Recopa de Europa. Ou Valladolid e Soriano Aladrén crúzanse non camiño dous coruñeses. Vos valisoletanos igualan ou 1-0 dá ida. Na prórroga, coa conivencia do colexiado, logran ou 2-0 e ou billete á final.

Ou Deportivo dá outro pequeno salto de calidade non exercicio posterior, a pesar do cal se atopa na duodécima posición xa ben entrada a segunda volta. Un incrible sprint final, non que gaña sete dous últimos oito encontros, lévao á cuarta praza, que lle concede a posibilidade de loitar polo ascenso nunha promoción ante ou Tenerife. Ou Dépor saca un valioso empate sen goles non Heliodoro Rodríguez. Na volta, a mala sorte cébase cos pupilos de Arsenio. Non fatídico minuto 13, un cabezazo de Eduardo estrélase non traveseiro, rebota nas costas do gardameta Fernando e introdúcese na portaría branquiazul.

Un ano máis en Segunda. E un ano máis con Arsenio non banco, cun Deportivo reforzado para lograr, se ou se, ou ansiado ascenso. Unha vez máis, unha última xornada a todo ou nada. Ao Murcia bástalle un punto en Riazor. Ao Deportivo só válelle ou triunfo. Dous goles de Zoran Stojadinovic poñen fin á etapa máis nefasta dá historia do Club, que comezara 18 anos antes, tamén co ‘Raposo de Arteixo' como director dá orquestra branquiazul.

Arsenio afástase dous focos para ou regreso a Primeira. Ocúpase de asesorar ao presidente. Non banco senta Marco Antonio Boronat. A mala marcha do equipo obriga, de novo, a tirar dá súa sabedoría. Co Dépor en zona de promoción e oito xornadas por diante, volve tomar as rendas do equipo, que logra oito puntos cos que evita ou descenso, mais non a promoción. Contra ou Betis, ou búlgaro Kiriakov salva vos mobles tras fallar un penalti. Na volta, vos branquiazuis deféndense con uñas e dentes. Arrincan un empate sen goles que certifica a continuidade en Primeira.

Aquela permanencia marca outro punto de inflexión. Ou verán de 1992 establece ou arranque do mellor Deportivo dá historia. Arsenio ten a oportunidade de dirixir, ao fin, a un Deportivo gañador, a un Dépor ao que chegan Bebeto, Mauro Silva, Aldana ou Nando. A un Dépor ‘súper'. Aquela Tempada 1992-1993 conclúe cun terceiro posto que se converte na mellor clasificación en Primeira desde ou subcampeonato de 1950. Ademais, trae consigo ou primeiro pasaporte para competición europea. Ou Deportivo xogará a Copa dá Uefa.

Ou curso 1993-1994 é ou do debut continental. En Dinamarca, Inglaterra e Alemaña xa saben como llas gastan Arsenio e ou ‘Súper Dépor'. Na Liga, a gloria escápase de forma dramática, cun penalti fallado “cando xa non había tempo nin para respirar”, como dei ou adestrador deportivista nunha emotiva e inesquecible rolda de prensa.

Ou desquite de Arsenio e do ‘Súper Dépor' chega doce meses despois, na Copa do Rei. Ou partido decisivo -ou número 568 do ‘Raposo de Arteixo' como adestrador branquiazul- ante ou Valencia ten final feliz. Ou gol de Alfredo, recén reiniciado ou encontro tras a suspensión tres días antes debido ao diluvio que asolagou Madrid, pon a aquel equipo e ao seu adestrador non lugar que merecen, non palmarés oficial do fútbol nacional.

TRAXECTORIA DE ARSENIO NON DEPORTIVO

1950-51 Xogador do Fabril e do Xuvenil

1951-52 Xogador do Xuvenil e Xogador do Deportivo (23 partidos e 8 goles - 11º en Primeira)

1952-53 Xogador do Deportivo (16 partidos e 1 gol - 14º en Primeira)

1953-54 Xogador do Deportivo (19 partidos e 3 goles - 7º en Primeira)

1954-55 Xogador do Deportivo (29 partidos e 7 goles - 7º en Primeira)

1955-56 Xogador do Deportivo (30 partidos e 7 goles - 12º en Primeira)

1956-57 Xogador do Deportivo (24 partidos e 8 goles - 15º en Primeira e DESCENSO)

...

1967-68 Adestrador do Fabril (3º en Terceira)

1968-69 Adestrador do Fabril (9º en Terceira)

1969-70 Adestrador do Fabril (11º en Terceira)