Derrota en Vallecas (2-1) e conclúese a liga en metade da táboa
Ao final non houbo desquite e os coruñeses perderon por 2 a 1 en Vallecas. Pero estivo a piques de habela xa que aos 90 segundos de xogo Gil puxo o 0 a 1 no marcador; e non só iso, pois o Deportivo dominou durante toda a primeira parte. Con todo a segunda
Pese ao gol inicial de Gil, os rayistas souberon reaccionar a tempo
O RAIO VALLECANO CONSEGUIU O ASCENSO Ao VENCER Ao DEPORTIVO DA CORUÑA
RAIO VALLECANO: Férez; Cota, Glaría, Callejo (m.68 Zapateira), Juanito; Mendiondo, Sánchez Candil, Hugo Maradona (m.63 Jesús), Argenta; Soto e Botella.
R.C.DEPORTIVO: Fernando; Cayetano, Martín Lasarte, Antonio, Agulló (m.79 Portela);José Ramón, Aspñiazu, Fontana, Fran; Hidalgo, Gil.
Ata que José Emilio Rubio Valdivieso sinalou o final do encontro, que só prolongou catro minutos, cando se perdeu moito máis tempo por parte local, Vallecas non foi unha festa. Os deportivistas encargáronse de agrearlla, primeiro co gol temperán de Gil, e xa no últimos dez minutos roldando a igualada ante o repregamento dos de casa. Pode dicirse que o silencio sepulcral imperou no recinto vallecano ata o minuto 65, en que Soto adiantaba ao equipo local no marcador. Ata entón, o 1-1 non chegaba ao equipo de Felines.
-O Deportivo mandou no primeiro tempo.
Sen dúbida esporeado polo gol de Gil antes de cumprirse o minuto, aproveitando un fallo defensivo local, e porque os rayistas non acertaban a reporse, o certo é que na primeira parte, os deportivistas acertaron a soportar con dignidade o tipo e a forte calor reinante na capital de España, mostrándose ben organizados na zona ancha a pesar da falta de motivación, e provocando máis dunha ocasión de gol ante Férez, ata o punto de que, nin aínda tras o empate, logrado por Sánchez Candil a base de garra e pulo, ían con alegría ao ataque os de casa.
Fernando, a meta branquiazul, apenas ten traballo, chegando máis actividade a partir do minuto 30, fase esta en a que se rexistrou o pueril penalti que o propio Fernando cometeu sobre botella no 35 que, lanzado polo mesmo xogador rayista, que é o goleador do equipo, foi ben atallado polo gardameta deportivista.
O lance errado deixou un pouco desilusionados aos de casa e reactivou a actividade branquiazul, que volveu roldar os dominios da área de Férez, aínda que sen resultado algún no marcador.
-Reacción local ante a desmotivación visitante.
Sae o Raio desmelenado na segunda metade e no minuto 53 Botella estrela un disparo no traveseiro (...). Os rayistas espertan aínda máis sen atopar apenas resposta no desmotivado Deportivo, ao que xa pesan o seu a forte calor e a falta de ambición.
No minuto 64, Gil salva baixo os paus un remate de Mendiondo cando Fernando xa estaba batido, pero un minuto despois non falla Soto, a centro de Argenta desde a esquerda, na única ocasión en que se anticipou ao seu marcador, Martín Lasarte, establecendo o que sería o resultado definitivo.
A partir deste momento, o Raio e todas as forzas rayistas, especialmente as do banco, dedicáronse a perder tempo como fóra, con cambio de balóns, demora na entrega dos que saían fóra do rectángulo de xogo, caídas, etc. Ata contabilizar como un oito ou dez minutos ante a pasividade arbitral que, ao final, soamente engadiría catro de suplemento aos 90.