RCDeportivo RCDeportivo RCDeportivo
Skip to main content

O CENTENARIO DA CONDICIÓN ?REAL? DO CLUB DEPORTIVO DA SALA CALVET

O equipo en 1908 Era a épouca na que o Deportivo aún andaba en pañales; o período no que o hoxe “Real Club Deportivo da Coruña” era o Club Deportivo da Sala Calvet; os añvos en os que os “sportm

Naquel 1909, o “foot ball” estaba en plena efervescencia e converteuse nunha actividade interclasista que servía de vía de escape e aglutinador social nun tempo recentemente saído da herrumbre da sociedade estamental. Aínda que A Coruña era unha cidade republicana, a comezos do século XX moitas sociedades deportivas, pola súa escaseza e orixinalidade, tiñan un plus de estima e respetabilidad social que as convertía en algo máis que, por exemplo, clubs de foot “ball”, mantendo moi viva a súa condición de entidades cívicas comprometidas coa Monarquía.

Este espírito cívico, que conservaba a esencia das “sociedades patrióticas” de finais do Antigo Réxime, traducíase na procura de símbolos e vinculacións que desen ás devanditas sociedades o plus de virtuosismo cívico e político que todas anhelaban. E é nese contexto que algúns clubs, querendo demostrar unha preeminencia notoria solicitaron ao Rei a solicitude de real “”.
Na Coruña o “Club Deportivo” pretendía adiantarse nesa honra e é por iso que na reunión da Xunta Directiva de 1 de outubro de 1908 acordouse:
“...traballar activamente para conseguir que S. M. O Rei Don Alfonso XIII conceda á sociedade o título de Real Club Deportivo da Coruña.”
Sería catro meses despois, o 4 de febreiro de 1909 cando o obxectivo foi conseguido. Ese día promúlgase en palacio unha Real Orde dirixida á Presidencia do Club Deportivo da Sala Calvet. Dicía así:

“Accedendo a súa Maxestade o Rei (qdg.) á o solicitado por v se há dignado conceder ál Club da súa digna Presidencia o titulo de Real, que podra ostentar en todos os seus documentos.
Ao propio tempo, A súa Maxestade serviuse aceptar a Presidencia honoraria do mesmo, que tan atentamente lle ofrecen.”

Tres días máis tarde e nunha reunión da Xunta Directiva do 7 de febreiro de 1909, en sesión extraordinaria, o Secretario do Club Deportivo deu conta da Real Orde enviada polo Mordomo Maior de Palacio na que se accedía á concesión da devandito honra. As actas reflectían o seguinte:

“...concedendo a esta sociedade o titulo de Real con autorización para usar en todos os seus documentos o escudo e armas reais e anunciando á vez que O seu Maxestade o Rei se ha dignado aceptar a presidencia honoraria que este Club lle ofreceu en súplica.”

Así pois, o 4 de febreiro produciríase a concesión, sendo o 7 cando a celebración da sesión extraordinaria fixo oficial para todos os efectos o título a favor do Club Deportivo da Sala Calvet, que desde entón pasaría a converterse en Real “Club”; unha mera addenda na denominación que tivo unha gran resonancia na cidade, de feito o documento real estivo exposto durante moito tempo na sala de espera do Club na Praza de Pontevedra.

O título de Real tivo gran incidencia, e non só en aspectos formais como a emblemática, senón no rango que o Deportivo tivo a partir daquel momento. Os xestores do Club manifestaron, por medio deste signo, a vontade de converterse no Club hexemónico da cidade, algo que moitos puñan en dúbida. E pasarían uns cuantos anos ata que ese desexo fixésese realidade, pero non é menos certo que a concesión do título de Real, que agora cumpre o seu centenario, marcou o inicio dun camiño, o da vontade de liderado e a primacía no fútbol, que comezaría a nivel local, primeiro coa fundación e máis tarde con este título, que acabaría converténdose nun jalón, e tamén emblema, que acompañaría o devir do Deportivo nun periplo que iniciara ao contraxeito e que culminou na súa conversión no, con abafadora diferenza, mellor Club de Galicia, e un dos mellores de España.

Constitúe, por iso, un exercicio de deportivismo e coruñesismo o lembrar e congratularnos deste tan importante centenario que marca a xornada de hoxe sobre a concesión por parte do Rei Alfonso XIII da condición real, ao Club Deportivo da Sala Calvet. Gloriosa efeméride, sen dúbida.

Por Aclamación Manuel Migués (Doutor en Historia Moderna)