O tropezo do Barcelona e o empate do Zaragoza permiten o demarre do Dépor no liderado

Tres goles dos insulars deixaron K.O. aos cataláns, que agora miran desde o chan como o Dépor escápase na clasificación. Os galegos xa non están a tiro. Pase o que pase na próxima xornada, o Dépor seguirá sendo líder. Non só depende del mesmo para gañar a liga, senón que, ademais, pode permitirse o luxo de perder un partido sen que teña consecuencias na táboa.

O empate do Zaragoza en Valladolid (1-1) tamén beneficia a carreira dos galegos cara ao triunfo final.

O que non axudou foi a vitoria do Madrid sobre o Celta (1-0) no Bernabéu, nun encontro totalmente dominado polos vigueses, que gañaban "aos puntos" pero perderon por K.O. co gol de Raúl. Tamén axudou o colexiado, Fernández Marín, con problemas de vista cando o balón estaba na área madridista. O "baño" táctico que os celestes lle deron aos merengues non tivo correspondencia no marcador, e quedou en auga de borrajas ante a efectividade de Raúl e a xenialidade de Iker Casillas. Coa vitoria, o Madrid sóbese ao carro dos perseguidores do Deportivo, aínda que lle separan oito puntos do líder, tres do Barcelona e dous do Zaragoza.

O Dépor segue intratable na cabeza da clasificación (4-1)

Esta vez, tampouco. Gaspart e os seus secuaces terán que esperar outra xornada máis. Van Gaal pode ir tachando un día no calendario do seu caderno. Xa quedan poucos. E é que o Dépor non dá tregua. Dicían de John Wayne que non era bo actor, nin maldita falta facíalle. O Dépor, todo hai que dicilo, non xogou ben, nin maldita falta fíxolle. Tres chegadas á área rival convertéronse en tres goles. E así, ao campión, o Deportivo sentenciou en 45 minutos de xogo. E non de bo xogo, insistimos, pero...a quen lle importa? É certo que o balón na primeira metade estivo nas botas do Atlético de Madrid. É certo. Pero tamén é verdade que os colchoneiros xogaban no medio campo, e así non asustan nin ao neno de "O Sexto Sentido". E o Dépor, primeiro por mediación de Turu, e logo grazas ao dobrete de Makaay na primeira metade, sentenciou aproveitando ao máximo as súas ocasións. Como os grandes.

A segunda metade... adivíñano? A segunda metade foi un ejercício de conservadurismo por parte dos locais. É lóxico. Tres goles de vantaxe ante un equipo desorientado e na túa propia casa dan pé a que peches a muralla e esperes que o tempo pase o máis rápido posible. Pero coidado. Nas filas colchoneiras hai algún que sabe xogar ao fútbol. Por exemplo, Hasselbaink, que demostrou que está recuperado ao marcar o 3-1. O gol fixo espertar aos deportivistas. Auspiciados por Irureta, que arengaba ao seu equipo para que non perdese talante ofensivo, os deportivistas empezaron a mirar cara á porta de Molina para non esquecer que a mellor defensa é sumar goles.

E nisto chegou Makaay e asinou un hat-trick con rúbrica ante Molina. Era o 4-1, o punto final. Ao Deportivo queda unha dificultade menos para gañar a liga. Ao Barcelona queda unha dificultade máis.