Compartín moitos momentos con moita xente, pero o apoio de compañeiros, técnicos e familia sempre o notei moi presente, grazas a todos, unha vez máis.
Nestes catros meses, transformeime, son unha especie nova, GRAZAS ao bisturí do Sr. Arriaza e as súas pacientes palabras. Secundados polo Sr. Barral e o Sr. Lariño, presentes sempre que os necesitei. As miñas pernas foron tomando forma GRAZAS ao Sr. Patiño e os seus “meneos”, revisadas continuamente polas mans do Sr. Mateo e o Sr. Carbó, aínda que non sei, quen aguantou a quen, se eles ao meu ou ao revés. A todo isto, os bos consellos do Sr. Hermida, sempre necesarios.
Todo seguiu o seu curso e xa comezaba a suar, e neste apartado, o meu físico íalle facendo caso á miña mente, á miña mente e a sabedoría e a coordinación do Grupo de Apoio ao Rendemento Deportivo, GRAZAS ao Sr. Martin Aceiro, polo seu tempo, ao Sr. Franganillo e ao Sr. Sanz, polas súas experiencias vividas. Ao Sr. López, por tenderme as súas mans e as súas trampas, pero sempre saíndo con vida delas…
No aspecto físico, xa case estou, darlle un pouco de brillo con sol andaluz, para relucir e ordenar as miñas ideas, claro, iso é xusto o que falta, a miña mente, a miña cabeza, os meus pensamentos e aí sae ao paso coa súa temperanza e por iso doulle as GRAZAS, Ao Sr. Macario Bravo, bravo pola súa actuación comigo e os meus, antes, durante e despois seguiremos atopándonos.
Quixen, dalgunha maneira, facer saber ao afeccionado deportivista, que detrás de nós, os xogadores, hai moita xente traballadora, non son moi dados a fotos e entrevistas, pero moi necesarios. Para que rematemos ese centro a gol ou fagamos esa parada case imposible. De aquí agradézolles de corazón, o seu traballo, o seu tempo, a súa dedicación, a súa formación e sabedoría.
GRAZAS porque hoxe, séntame un máis, GRAZAS porque me senta futbolista de novo. Xamais o esquecerei.
