En primeiro lugar grazas ao Club, ao seu Presidente, directivos, técnicos, auxiliares, empregados… Fixéstesme sentir como na miña casa e tivestes confianza no meu traballo desde o primeiro día en que cheguei.
Grazas aos meus compañeiros por todo o que vivimos, tanto os bos como os malos momentos. O vestiario do Dépor é un exemplo de convivencia, camaradería e compañeirismo. Quizais para min é unha das claves de que este Club sexa tan grande e de que conseguise tantas fazañas deportivas.
Por suposto grazas a vós, os afeccionados, que sempre estades moi por encima do equipo. Gozamos xuntos de momentos inesquecibles, apoiástesnos sen descanso e grazas a todo o deportivismo os momentos máis duros foron máis levadíos. O Dépor pode presumir da súa historia, dos seus títulos, dos seus gloriosos partidos en España e en Europa e, por suposto, do seu grandísima e exemplar afección.
Agora defenderei as cores doutra histórica entidade, o Atlético de Madrid; pero sempre levarei ao Dépor e á Coruña no corazón. Será un afeccionado máis e empuxarei todo o que poida para que moi pronto o noso Deportivo estea onde mereza estar, en Primeira División.
Moitas grazas por todo, ata sempre, FORZA DÉPOR
