O Dépor pon a liga a lume vivo tras empatar en Riazor ante o Zaragoza (2-2)

Coa tranquilidade ao lombo

Os resultados do sábado, favorables ao Deportivo (aínda que tamén ao Zaragoza), propiciaron que onte, nas horas previas ao partido, denotásese unha maior tranquilidade na afección herculina que ao longo da última semana na que se tivo que dixerir a derrota do derbi en Balaídos.

Ademais, nas rúas da cidade, houbo animación todo o día. O popular músico deportivista Gandhi, autor do himno rock do club, subiuse a un vello camión co seu grupo, e estivo a dar varias voltas polos diversos barrios da cidade excitando o sentir branquiazul coas súas cancións.

Pero cara a falta que os sentimentos, ilusións e esperanzas do deportivismo, traducísense nun triunfo. Diso terían que encargarse sobre o céspede os xogadores, que notaron o apoio dos afeccionados non só nas bancadas, senón desde que se baixaron do autocar na porta de Riazor.

No entanto, todo o mundo sabía que o Zaragoza non viña a este encontro de paseo precisamente, porque no camiño da súa atarefada viaxe á Coruña atopouse coa posibilidade de loitar polo título da liga, tras os fracasos do Barcelona e do Real Madrid.

Un partido a cara de can

O inicio do partido foi eléctrico. O Deportivo buscou desde o primeiro instante con ansiedade a portaría contraria. Un directo lanzado por Flavio Conceiçao e tres córneres sacados nos dous primeiros minutos eran o síntoma de que os branquiazuis, esporeados pola súa afección, tiñan ganas de resolver pola vía rápida, pero os aragoneses respondían con serenidade para conter o xogo herculino.

Cun dominio total do balón, tocándoo con bo criterio, os deportivistas buscaban desbordar polas bandas, en especial pola dereita, por onde chegou a primeira ocasión para abrir o resultado, nun centro de Makaay ao que Víctor, na área pequena, chegou algo forzado e envía por encima do traveseiro. Pero os maños espertaron e retornou o equilibrio.

A dura loita na zona ancha cambiou o partido, xa que ambos os conxuntos non atopaban saída ao balón, polo que a solución foi o envío en longo, o que prodigaron máis os visitantes, porque os branquiazuis non desexaban renunciar ao seu fútbol de triangulación, co que descolocar aos contrarios e chegar con máis claridade.

Pero unha acción puido influír no partido. Foi unha falta de Aragón sobre Fran (minuto 34) na que o forasteiro debeu ver o seu segundo cartón amarelo. Despois, segundo transcorrían os minutos ata o descanso, o Deportivo mostrábase máis espeso nos seus mentres que o conxunto adversario tampouco lucía, e daba a impresión que o descanso era o mellor que podía suceder para que se aclarasen ben as ideas.

Unha intensa segunda parte

A continuación do encontro foi trepidante. O Zaragoza, acazapado na primeira metade, sacou petroleo nun trallazo de Garitano que Kouba repeleu como puido ese tiro, pero tivo a desgraza de que o balón chegase a Juanele desmarcado e este anotou sen apenas oposición. Antes avisase Milosevic, aínda que o áxil gardameta deportivista enviase a córner o esférico.

O gol adverso foi un revulsivo para o Deportivo e para a súa afección que animou como nunca, e en pouco máis de cinco minutos retornou a igualdade ao tenteador mercé a un centro en longo e moi preciso de Fran que Makaay cabeceou cruzado á rede, despois de que na acción anterior Juanmi sacase coa manopla da escuadra un directo ben lanzado por Djalminha.

Desde ese momento os xogadores deportivistas envorcáronse en busca da vitoria, presionaron aos rivais en todas as zonas do campo, superáronos polas bandas entrando ata o fondo, e disparasen desde calquera posición.

O Zaragoza estaba acurralado, e despois de varios intentos, Djalminha enganchou un punterazo, que Juanmi tragou a 12 minutos do final, pero cometeu o erro de celebrar o seu golazo quitándose a camiseta o que lle custou o seu segundo cartón, polo que foi expulsado.

Iso pagouno caro o cadro coruñés, que vió como pouco despois Yordi empataba de cabeza nun centro de Cuartero. Os últimos instantes foron de gran tensión cun Zaragoza en superioridade buscando por alto a Milosevic e Yordi, e un Dépor que con corazón tentaba lograr o triunfo que lle dese acceso ao último banzo do título. Pero, haberá que esperar.