Arsenio Iglesias encheu de emoción e agarimo o salón de plenos do Concello da Coruña. Nun acto solemne, após o acordo unánime de toda a corporación municipal, foi nomeado Fillo Adoptivo da cidade que lle viu cultivar os maiores éxitos da súa carreira profesional.
Arsenio chegou ao consistorio apoiado nun bastón e parapetado após unhas lentes escuras que non dubidou en apartar un momento para observar con total claridade o aspecto dun salón de plenos que, como se diría no argot futbolístico, estaba "cheo até a bandeira".
Ademais de numeroso público, alí estaba gran parte da corporación municipal, coa alcaldesa Inés Rey á cabeza, o consello de administración do Deportivo, encabezado polo seu presidente Fernando Vidal e, entre outros, Amancio Amaro, Manolete, Donato ou o actual adestrador deportivista Fernando Vázquez. E, como non, a súa familia. A súa esposa, os seus fillos, os seus netos...Todos orgullosos dun home que encheu de felicidade co seu traballo a toda unha cidade, a toda unha afección. Unha afección que estaba representada "por esas xentes da rúa" polas que Arsenio tiña un gran respecto. Foi unha das súas frases após aquel triste día no que ao Dépor "quitáronlle a festa dos fuciños". Claro que un ano despois, Arsenio tería a ocasión de levar ao Deportivo ao primeiro título da súa historia, ese día si houbo festa.
Cunha das míticas frases de Arsenio empezou a súa alocución Inés Rey: "Moito que dicir e pouco que contar", sinalou a alcaldesa nun discurso no que fixo mención á humildade e sinxeleza dun home "que nunca demostrou apego á ostentación. Un faro e un símbolo mesmo fóra da cidade, como se lle considera no seu Arteixo natal".
Precisamente, á beira do faro que ilumina desde hai séculos A Coruña, esa cidade deportiva na que forxou gran parte dos seus éxitos tamén levará o seu nome, así como unha vía pública ou lugar da cidade herculina. Detrás dese home que "após cada lección de fútbol regalábanos unha lección de vida" -en palabras da alcaldesa- está a súa familia.
O homenaxeado, con 89 anos ás súas costas e sempre proclive a apartarse do primeiro plano, cedeu a testemuña ante a audiencia aos seus netos. A maior, Ana, quixo lembrar as tres familias de Arsenio."Desde 1930 pertence á familia de Arteixo e, desde 1951, á familia deportivista e á gran familia coruñesa", dixo mentres aventuraba que "se bordou os outros papeis tamén bordará o de fillo adoptivo".
O seu neto máis novo, Pedro, após felicitar a todos no aniversario do centenariazo, puxo a nota simpática do acto cando dixo que "hoxe o avó non vai falar porque está moi esixido", mentres lembraba a primeira vez que visitou Riazor e preguntou onde se puña o adestrador para saber "cal era o sitio onde traballaba o avó".
Don Arsenio Iglesias Pardo, grande entre os grandes. Un home que, como dixo a súa neta, baseou a súa filosofía de vida en catro palabras: "Traballo, humildade, orde e talento".
