LVI Trofeo Teresa Herrera<br>Arte e fútbol camiño do partido 150
Teresa Margarita Herrera e Pousada naceu na Coruña o 10 de novembro de 1712. A coñecida entón como "Teresa dúas demos", por ser considerada unha especie de ?meiga?, tivo unha vida moi difícil. A súa nai quedou viúva con dez fillos ?sete dos cales morrería
E foi baixo a sombra de tan loable cometido que en 1946, ao amparo da Xunta Local de Beneficencia, xurdiu un evento balompédico que procuraba canalizar a solidariedade social nunha época de penuria. Foi aquela idea, a de proporcionar alivio económico aos máis desfavorecidos a través dun gran torneo de fútbol, xenial para a súa época e todo un precedente na maximización económica deste deporte. O espírito filantrópico do recentemente nado torneo non podía ter mellor cabeceira que o nome da histórica benefactora coruñesa. O primeiro partido celebrouse o 31 de xullo e rexistrou o resultado final de Sevilla F.C. 3 ? Athletic Club 2.
Pero o binomio Teresa Herrera / A Coruña, adquire pleno sentido coa tríada que completa o Real Club Deportivo. Aínda que nun primeiro momento o regulamento do torneo prohibía a participación do Club coruñés, pretendendo con iso salvagardar a orixinalidade do cartel, paradoxalmente co paso do tempo aconteceu o contrario, ata o punto de que os branquiazuis se constituíron no principal reclamo desta insigne competición. O Deportivo converteuse no equipo con máis participacións no Teresa Herrera no seu XLV edición, e houbo que tardar tanto tempo porque os frecuentes desatinos coa Segunda División apartárao de numerosas edicións. Na cidade sempre houbo, e moi fundamentalmente a finais da década do oitenta, un importante conflito entre quen pensaban que debía primar unha alta calidade en todos os participantes no torneo, e aqueles que xulgaban imprescindible a participación do Deportivo. Un debate que, ao cabo, trasluce o alto nivel que tradicionalmente se lle esixe a esta competición.
Pero o certo é que a organización do Teresa Herrera sempre tivo á súa disposición ao Deportivo mesmo nos momentos máis críticos, como acontecera en setembro de 1962, cando o torneo aínda non estaba pechado e houbo que recorrer urxentemente ao Club branquiazul para enfrontarse contra o Benfica lisboeta a fin de non suspender a celebración. Curiosamente, daquela edición improvisada xurdiría un dos máis lendarios partidos do Trofeo, aquel en o que nun 9 de setembro Montalvo, Veloso, Ruiz e Jaime Branco endosáronlle un rotundo 4-2 ao mítico Benfica de Eusebio, o flamante Campión de Europa.
A día de hoxe o R.C. Deportivo suma un total de 21 participacións no decano dos Trofeos, obtendo un total de oito (anos 1955, 1962, 1964, 1969, 1995, 1997, 1998 e 2000), estando empatado polo Real Madrid (1949, 1953, 1966, 1976, 1978, 1979, 1980 e 1994) e seguidos, estes dous clubs, por Atlético, F.C. Barcelona e Sevilla F.C con cinco vitorias os dous primeiros (1956, 1965, 1973, 1985, 1986 e 1948, 1951, 1972, 1990 e 1993 cada un) e tres o último (1946, 1954, 1960). Con dúas vitorias inclúense Athletic Club (1947 e 1983); Dynamo de Kiev (1981 e 1982) así como o Club Atlético Peñarol (1974 e 1975). Este oito equipos suman case dous terzos das vitorias, conseguíndoa nun 63,3% das ocasións.
Máis de 60 equipos diferentes participaron no Teresa Herrera, constituíndose por iso nun xenuíno fito internacional do fútbol estival ao que os equipos acoden orgullosos de tan só participar. España, Brasil, Francia, Reino Unido, Holanda, Portugal, Alemaña, Hungría, Italia, República Checa, Uruguai, Rumania, Rusia, Ucraína, Serbia, Arxentina, Austria, Bélxica, Suecia, Suíza e desde xa México, son os países que conforman o historial dese cadro impresionista do fútbol mundial que é o Teresa Herrera. Forxado en 55 edicións e a través de 146 partidos, o máis prestixioso dos torneos amigables disponse a vivir o seu quincuaxésimo-sexta edición, que finalizará co partido número 150 do Torneo.
O Teresa Herrera goza dun prestixio ata hoxe inigualado. Considerado oficiosamente como un ?mundialito? do fútbol, en Sudamérica está reputado ao nivel das propias competicións oficiais. Non en balde históricos calendarios, como o zaragozano ?Dinámico?, apuntan todos os seus campións a continuación de facer o mesmo coas competicións oficiais. O mesmo rango outórgalle o Real Madrid na súa sala de trofeos, e máis dun histórico do fútbol español exhibe con orgullo o trofeo herculino como principal obxecto e reclamo do museo respectivo.
Proba da fama universal do torneo e o seu trofeo respectivo, o é unha recente anécdota protagonizada polo ex presidente de Uruguai, o Doutor Xullo María Sanguineti. No transcurso dunha visita turística á cidade da Coruña en outubro de 2000 manifestou un vivo interese en visitar o estadio de Riazor, cousa que así fixo no preciso instante no que os deportivistas se adestraban para un partido da liga de Campións. Minutos antes, e na Torre de Hércules, o ex presidente de Uruguai dixo sentirse moi sorprendido pola familiaridade que percibía no faro romano cando nunca estivera na Coruña. Unha vez na Praia Club viu o trofeo Teresa Herrera na cafetaría do Deportivo e desvelou a incógnita: ?Coñezo a Torre de Hércules polos dous Teresa Ferreiras da Sala de Trofeos de Peñarol?. E é que o Doutor Sanguineti, é Presidente Honorario do histórico Club de Montevideo.
