As cores cos que simpatizaba o falecido, neste caso non teñen importancia, as súas cores eran os dun afeccionado ao fútbol, que simplemente acudira a presenciar un partido, a gozar dun partido, dun espectáculo deportivo, e que ao termo do mesmo atopou a morte, simplemente por ir ao fútbol; Como pode pasar isto!!; Como podemos consentir isto!!.
Os Organismos competentes traballarán no esclarecemento dos feitos, na determinación do seu autor material, pero iso non será suficiente se todos nós non achegamos a nosa incondicional axuda para a total erradicación da violencia do deporte en xeral e do fútbol en particular, todos debemos contribuír a que a morte de MANUEL sexa de verdade a última como consecuencia da disputa dun partido de fútbol, esa será a forma de dicirlle a MANUEL que non perdeu a súa vida inutilmente.
Todos debemos quizá considerarnos un pouco culpables, pois en moitas ocasións ante os acontecementos violentos que en moitas ocasións rodearon ao fútbol miramos para outro lado, entendendo que as solucións deben vir doutros, debemos tomar conciencia de que iso non é certo, na solución deste gravísimo problema debemos participar todos, tomemos conciencia disto e empecemos a traballar todos na mesma dirección, sen paliativos, a solución esta en as nosas mans.
A Federación de Penas Deportivistas fai un chamamento a todos os que realmente queren ao Deporte, os que queren ao fútbol, para que hoxe sexa o primeiro día dun mundo do deporte sen violencia, con rivalidade, emoción e respecto entre todos os que nos integramos dentro deste mundo do deporte.
Reiterar que todos somos culpables desta situación, uns por acción e outros por omisión:
Os afeccionados, as Penas, os grupos denominados ultras, todos por consentir que os "animais" que protagonizan actos vandálicos e criminais escóndanse entre nós, atopando unha impunidade que non se lles ofrece pero que conseguen ben por temor do resto ou por descoñecemento. Non podemos encubrilos, non son dos nosos, non queren o fútbol.
Os clubs e os seus consellos de Administración ou Directivas, por que moitas veces colaboran directamente ou indirectamente con quen non o merecen, débese axudar aos que animan aos que realmente queren aos seus equipos, pero nunca aos violentos, que o único que fan é terminar co espectáculo. Non se pode consentir o financiamento e a permanente colaboración cos grupos violentos, repito violentos, os seus intereses non son os nosos, non son os da sociedade e da entidade.
Os medios de comunicación, os medios de comunicación tamén teñen a súa boa dose de responsabilidade, aínda que poida non gustar, pero é certo. Os actos vandálicos, violentos, son tratados simplemente como noticia do momento, noticia negativa, pero pasado o día pasou a romaría, pero realmente o fútbol, a afección ao fútbol, é noticia todos os días, non só é noticia o Gol de Raul, a lesión de Luque, a baixa forma do Barcelona, as noticias do fútbol están tamén no día a día dos afeccionados, nos actos realizados polas agrupacións deportivas, reunións entre afeccións, penas do mesmo equipo ou equipos rivais, o traballo xordo que veñen realizando para a eliminación da violencia, todo iso é noticia, e noticia boa, pero por desgraza non vende ou iso parece. Todos os medios de comunicación deben colaborar, sen límites, na erradicación dos violentos no deporte, prestarlle máis atención aos que traballan anonimamente contra a violencia.
Se traballamos todos xuntos, todos unidos, conseguiremos que o fútbol, que o deporte, continúe vivo, non o dubidemos e comprometámonos para eliminar aos que realmente non queren ao Fútbol, non nos queren a nós, non queren á vida.
O fútbol é noso, é de todos, traballemos para salvalo, e que cada día sexa máis grande e un vínculo de unión entre os que realmente amamos o deporte.
Por último pedir a todas as agrupacións Deportivistas que fagan chegar a súa condolencia e pésame á familia de MANUEL RIOS, ben mediante fax ou e-mail dirixido ao RC Deportivo da Coruña.