Héctor Hernández cualificou esta mañá en rolda de prensa como "inmellorable" o inicio ligueiro do Dépor: "Facer doce de doce é un inicio inmellorable. Estamos nunha boa dinámica, nunha boa xeira".
O lateral deportivista cre que "este é o camiño marcado polo Club, polo corpo técnico; e imos pelexar até o final porque así sexa".
Este arranque da temporada "ilusionante" servirá ademais "para enganchar a #ANOSAFORZA que tanto lle debemos. Benvido sexa todo este comezo", conclúe.
Do mesmo xeito que en anteriores comparecencias, e a nivel persoal, lembra que no Dépor "atopara o meu lugar, un Club onde se depositou moita confianza en min, onde me sentía moi valorado". De feito, insiste en que xa o ano pasado "dixen que estaba moi a gusto aquí, que quería seguir aquí, que vin cun obxectivo moi claro, que era ascender". Así pois, conta que "o Club falou comigo, eu falei con eles tamén loxicamente. Cando os dous estamos na mesma sintonía é fácil chegar a un acordo, que foi fácil, rápido".
Asume tamén un papel especial sobre os rapaces do vestiario de Abegondo: "Fun asesorado por veteranos que me ensinaron e inculcáronme uns valores e unha forma de ser nun vestiario que creo que é moi válida para dar eu agora ese exemplo aos rapaces que veñen pisando forte desde o Fabril ou desde outros clubs. Coa miña experiencia e a miña xerarquía podo axudar ao vestiario a que todos sumemos. Encantado de ter este rol no equipo".
É máis, postúlase como un dos animadores do grupo: "Considérome unha persoa que sempre transmite alegría, bo rollo, un sorriso de orella a orella. Iso sempre é positivo nun vestiario. Coa miña idade, con todo o que vivín no fútbol, con toda a experiencia que teño, podo axudar, podo achegar a toda esta xente nova que vén pisando forte. Así o vou a seguir facendo e así vai seguir sendo porque así son eu, esa é a miña maneira de ser e esa é a miña maneira de actuar. Se isto serve para axudar, pois benvido sexa", engade.
Autor do gol do triunfo no Estadio Reina Sofía a pasada temporada, Héctor indica que "o ano pasado tiven a sorte de que co meu gol levamos os tres puntos. Oxalá este ano volver repetir levarnos os tres puntos. Sería bo para todos e conseguir cinco de cinco sería unha cifra moi boa".
Iso si, advirte que "che enganaría se dígoche que non vai variar xogar en ABANCA-RIAZOR a xogar no campo do Unionistas. É lóxico e está claro que é moi diferente. A superficie (herba sintética) é totalmente diferente á que estamos afeitos. Seguramente o campo teña que ver. Como dicía o míster, temos que ser un equipo camaleónico. Fóra de ABANCA-RIAZOR podémonos atopar este tipo de campos. Temos que adaptarnos, non queda outra. Non podemos poñer escusas. Somos o Dépor, somos uns elixidos por estar aquí, por levar a camiseta que levamos".
Titular neste tramo ligueiro, Héctor opina que "o que demostras é froito da confianza, do traballo día a día, de sentirme cómodo aquí, sentirme valorado, a gusto. Está claro que hai competencia pero non só no meu posto, en todos os postos. Iso é moi importante para o equipo, que vai axudar a que todos sumemos, a que todos esteamos en alerta, pendentes, vivos; porque hai alguén aí detrás que nos está mordendo a orella. Iso implica que teñas que dar o cento por cento cada partido, que che axude a que non che relaxes".
Avoga por esquecer o sucedido a temporada pasada: "Foi un ano malo, xa está pasado. É novo ano, novo corpo técnico, novos xogadores... Quedamos cinco do ano pasado. Empezou a temporada, levamos xa un mes de competición e imos centrarnos neste ano que, como dicía antes, o comezo é moi ilusionante. Temos moitas ganas, estamos con moita fame e estase demostrando cada domingo".
É máis, Héctor Hernández recalca que "estamos a formar un bo grupo, un bo vestiario, tanto xogadores como corpo técnico e Dirección Deportiva. Iso é moi importante e será a chave para que o barco vaia sempre na mesma dirección, que é o que todos queremos".
Finalmente insiste en que nesta Primera RFEF, "nada é fácil. Aquí calquera che pode pintar a cara en calquera campo. Sabendo o escudo que levamos no peito, imos saír a competir, a tentar gañar, pero mínimo a competir. O escudo non gaña partidos; pero o correr, o deixarche a pel, o esforzo, todo iso que implica o competir vai quedar constancia no campo de que así vai ser. Todos os compañeiros do vestiario son conscientes da categoría na que estamos, nas dificultades que imos ter cada partido que xogamos".
