Vicente Gómez foi o protagonista esta mañá na sala de prensa de Abegondo.
O centrocampista canario admite que a visita da UD Las Palmas este domingo a ABANCA-RIAZOR (20:00 horas, LaLiga 1|2|3 TV) "é un partido moi especial, aínda que non é o mesmo que xogar nas Palmas".
Iso si, recalca que "temos que gañar o partido e centrarnos en facer de novo ben as cousas. Un pouco esa ansiedade que se está transmitindo por eses empates a última hora, tentar disipala cun bo resultado, e chegar tranquilos ao final do partido".
Achaca estas últimas igualadas en ABANCA-RIAZOR a que "a medida que se achega o final de competición a xente ve o seu obxectivo máis preto. Os resultados adoitan ser cada vez máis axustados. Vaste dando conta de que che quedan menos balas, por iso é polo que moitos equipos, non é que antes se tirasen os partidos, pero non o afrontan coa mesma tranquilidade. Cando van perdendo pode ser unha das súas últimas oportunidades, van moito máis arriba. Nós tamén vemos que temos o partido aí, que o podemos gañar, te pos un pouco máis nervioso porque o resultado non é o que esperabas. Estes partidos que empatamos, se vas con 2 ou 3 goles de diferenza non pasaría nada. Un pouco por aí estannos chegando as malas sensacións para que logo empátennos".
Vicente pide "seguir traballando nesta liña, corrixindo sobre todo o encaixar 2 goles en ABANCA-RIAZOR, que só nos pasou o día do CD Numancia. Corrixindo esas pequenas cousas que é máis froito da ansiedade por querer sacar o partido que por outra cousa, o equipo seguirá na liña de fiabilidade que temos".
Lembra que máis que obxectivos a medio prazo, "hai que ir día a día. Aínda que pareza un tópico é a realidade. Se te queres centrar nos demais e non te centras no Alcorcón podes ter problemas. Eu iso téñoo claro. Vou semana a semana. Esta semana tócanos a UD Las Palmas, e logo xa veremos que pasa máis adiante. Queda moito por diante".
É máis, opina que "quizais esa mentalidade de agrupar tantos partidos que os imos a gañar ou que hai que gañalos pode prexudicar sobre todo á hora de ter esa ansiedade por querer pechalos todos moito antes. Hai que tomalo con tranquilidade, centralo no partido seguinte e ver como nos imos colocando na clasificación cando os vaiamos sumando".
Ve a este vestiario preparado para aguantar a presión do final de temporada: "O día de Granada ou o de Albacete, que tes que gañar para non desengancharte. Encima aquí cada semana parece que se perdes non vas ascender directo. O equipo respondeu moi ben, o día de Xixón tamén, que viñamos co lastre de que non se gañaba fóra. Vexo máis sensación de que queres agradar en ABANCA-RIAZOR, que queres facer tanto que ao final un acaba precipitándose un pouco, tirando moito de corazón. Trátase de ter pulsaciones máis baixas, máis tranquilo".
É máis, está convencido de que "ao final nos vai a vir ben este tipo de partidos agora, un pouco afastados do final de liga, para cando chegue o momento de verdade, vivir estas situacións e saber como temos que reaccionar".
Non aprecia máis presión en ABANCA-RIAZOR que fóra: "Véxoo igual. O que pasa que por circunstancias, por como se deron, parece que temos máis presión. Sinceramente esa presión... queda moitísimo. Non vivimos partidos transcendentais. Igual é esa ansiedade, máis que pola situación por ter tantas ocasións, non ser capaces de pechalo, pésache un pouco despois. Non vexo esa ansiedade e esa presión porque temos que gañar si ou si porque non chegou ese momento de facelo".
Desexa estar "na xornada 42 en ascenso directo porque é o que vale. A min gustaríame tamén este mes de marzo gañar todos os puntos e xa ir en ascenso directo. Pero como están os equipos, a clasificación, é un pouco irreal. Hai que axustarse á realidade e seguir tentando estar preto dos postos de ascenso e oxalá que cando se presente esa oportunidade, aproveitala e que ninguén nos saque de aí. O máis importante é na xornada 42 estar nos postos de ascenso directo".
A nivel persoal, confesa que "me sorprendeu un pouco" non xogar de inicio o pasado luns en ABANCA-RIAZOR, pero aclara que "veño achegar o máximo de min. Se agora tócame achegar desde o banco, o obxectivo que temos é tan bo, tan ambicioso, que non se me caen os aneis por facelo. Son un obreiro máis, como todos os meus compañeiros. Seguirei apertando para que o míster volva a verme ben". "Para min o máis importante é que o equipo e a afección volvamos camiñar xuntos en canto a resultados, que a xente se volva a ir contenta a casa e goce este final de liga connosco", engade.
