"O Deportivo celebra a súa vixésima tempada consecutiva na primeira división da que é considerada a mellor liga do mundo. Unha permanencia de dúas décadas que, xa de seu encomiables, contan ademais cos maiores triunfos logrados polo club na súa historia. Pero a tempada comezou con inquietude entre os afeccionados, porque o equipo é por primeira vez último na clasificación e, sobre todo, polo pouco xogo que é capaz de ofrecer.
O presidente Augusto César Lendoiro achaca a maioría dos males actuais do club ao feito de quedar fóra da Champions League, o que supuxo un duro revés económico en tempos de restricións xeneralizadas. O adestrador, Miguel Anxo Lotina, perfectamente integrado no club, atópase este ano cun persoal na que hai sete novos xogadores, reforzos baseados na mocidade, a excepción do paraguaio Morel e o francés Desmarets, tamén novos, que aínda non conformaron ese bloque que se planeaba na pretemporada. A isto hai que engadir unha sorte de maleficio que atrapa ao conxunto nunha enconada refacho de lesións, incrementada esta semana coas de Juca e Gardado, ambos con problemas musculares.
Existen, así pois, razóns para a inquietude sobre a marcha do equipo. Por iso volve chamar a atención o comportamento da afección. O xesto dos 150 seguidores deportivistas, compoñentes da pena Riazor Blues, que se desprazaron o pasado martes a Abegondo para animar e vitorear aos xogadores nun adestramento, constitúe non só unha imaxe atípica no mundo do fútbol, senón unha proba máis do compromiso dos seguidores branquiazuis co seu club e os seus futbolistas.
Esa afección non esquece aquel partido prodixioso co enorme Milan nos cuartos de final da liga de Campións (4-0), retén na súa memoria os goles de Donato e Mackaay no último partido da tempada 1999-2000, que supuxeron o título de Liga, o asalto ao Santiago Bernabéu para conquistar a segunda Copa o día do centenario do Real Madrid ou as leccións de fútbol impartidas ante o Barcelona ou o Manchester, e, por que non, o penalti fallado de Djukic, que tamén forma parte da historia e cuxa ensino non foi outra que o moito que custa triunfar. Nunha palabra, que o Deportivo é, ademais dun club, un referente emocional dos coruñeses, e de aí o seu apoio incondicional.
"Ao comezar a actual tempada, A OPINIÓN advertía de que o futuro do Deportivo debe cimentarse nun plan que implique á masa social e aos estamentos da Coruña que de verdade cren na viabilidade do proxecto do club, como parte dunha estratexia que, ao mesmo tempo, ille a quen, desde ficticias posicións obxectivas, buscan depredar á entidade branquiazul por non encartarse aos seus desexos. Nun momento de dúbidas e inquietude sobre o futuro do equipo como o actual e en plena rexeneración económica, esa unidade entre o club e a súa masa social antóllase máis imprescindible que nunca para dar tranquilidade e estabilidade á institución e aos xogadores.
Por iso o auténtico afeccionado deportivista sente orgulloso do xesto dos máis novos esta semana en Abegondo. Ao Dépor debémoslle non só unha Liga, dúas Copas do Rei e tres Supercopas, senón tamén que miles de afeccionados de todo o mundo sitúen no mapa á Coruña.
O presidente e o adestrador admiten que a situación actual do equipo resulta "preocupante, pero non é dramática" e os seguidores xa contestaron o outro día: 'Unión e compromiso'. E anunciaron o sistema apropiado para gañar o primeiro partido, o de hoxe fronte a Osasuna: 'Todos a un tempo'. Efectivamente, os afeccionados teñen razón. Agora, máis que nunca, todos debemos estar co Deportivo".
