Hoxe en DeporSport<br>Munúa: Asumo toda a responsabilidade

Que pasou?

Paso que foi un erro meu e nada máis. Non me gusta pór escusas porque as escusas non sérvenche para crecer. Eles tiveron moita fortuna pero iso non me exime da miña responsabilidade. Somos todos bastante grandecitos e cada un asume os seus propios erros como fago eu neste caso. Estou tranquilo porque en cada partido deixo o máximo que teño, pero no momento menos pensado chegou ese balón e acabou na rede. As cousas pasan no momento menos indicado. Pasan, son difíciles de explicar, pero é obvio que o responsable son eu.

Cal foi a súa sensación tras recibir o gol?

Foi unha sensación mala polo que nos estamos xogando neste momento. Ao mesmo tempo, un confía no equipo e no seu propio traballo. Confío no traballo que veño facendo e iso déixame tranquilo. Agora máis que nunca, un ten ganas de desquite. Iso é o bo que ten o fútbol. Oxalá que o próximo partido podamos conseguir unha vitoria.

Como lle sentaría perder a titularidade por ese erro?

Nestes momentos non me expoño iso. Só me expoño adestrar e se que chegará o desquite. Foi unha xogada desgraciada. Estou tranquilo porque viña facendo bos partidos, e por unha acción tampouco podo pasar a ser o malo da película. Este traballo é cada día, cada adestramento e cada domingo. Aquí uno sempre está a dar exame e quizais nestes momentos estou a sufrir por este gol, pero hai que asumilo.

O adestrador dixo que non vai xulgar a súa actuación só por un erro tras xogar vostede unha serie de bos partidos Que lle parece?

Para min é moi importante o apoio do adestrador como o foi o dos meus compañeiros. Despois do partido sentín o apoio de todos. E iso a un faille ben aínda que sexa extradeportivo e a nivel persoal. Insisto, estou tranquilo e sigo tendo moitas ganas. Quero seguir crecendo, e dunha ou outra maneira, isto que me pasou axudarame a crecer como porteiro. É un momento complicado por todo o que nos estamos xogando e polas xornadas que faltan, pero aínda estamos a tempo de reverter esta situación. Dentro de min sinto que deixei todo. Son esas cousas que pasan e un non termina de entender..

Considérao unha desgraza?

Si. Foi unha desgraza, pero non hai que quitarlle a miña cota de responsabilidade..

Aínda é posible que o Depor alcance o obxectivo de clasificarse para a Champions?

Para min, si. Como nos custa a nós, cústalles aos demais equipos. Estou completamente seguro que ata as últimas dúas xornadas non vai ver nada definido. É obvio que nós somos os que menos opcións temos porque estamos máis atrás. Entón temos que gañar máis partidos, pero creo que seguimos dependendo de nós mesmos. Os nosos rivais directos tamén se van a enfrontar entre eles. Todo vai ser moi parello e non será fácil para ninguén.

A pesar de todo, sentiuse apoiado pola xente?

Si. Desde que cheguei ao Deportivo sinto o apoio da xente cada día. Sempre se portaron moi ben comigo tanto na rúa como en todos lados. Iso é un respaldo moi importante. Un quere devolver tanto agarimo con boas actuacións e con triunfos. Oxalá que podamos darlle unha alegría á xente.

Como pasou as últimas vinte e catro horas?

Mal, pero tranquilo porque o dei todo. Confío no traballo que veño facendo, nas miñas condicións, e no equipo. Sei que terei desquite e oxalá que podamos aproveitar as próximas oportunidades que se nos presenten. Somos un equipo e nada depende só dun. Oxalá podamos meter ao Deportivo en Europa como estivo en todos estes anos.

Que comeu despois do partido?

Case nada.

Durmiu ben?

Non. Funme á cama con moita dor polo erro que cometín... pero coa conciencia tranquila.